جامعه روستایی از جهانی شدن تأثیر میپذیرد، و یکی از روشهای رسمی پیوستن به فرایندهای بینالمللی پیوستن به سازمان تجارت جهانی (WTO) است. در سازمان تجارت جهانی، برای «روستاها» موافقتنامه مستقل و جداگانهای دیده نشده است و رفتار با جامعه روستایی از طریق سایر موافقتنامهها صورت میپذیرد، که مرتبطترین آنها موافقتنامه کشاورزی است. موافقتنامه کشاورزی در سه حوزه «دسترسی به بازار»، «یارانههای صادراتی» و «حمایتهای داخلی» تعهداتی را برای اعضای سازمان تعیین کرده است. مهمترین اهرم برای حمایت از توسعه روستایی از طریق تعهدات بخش کشاورزی به شمار میآید. حمایتهای داخلی دارای سه جعبه آبی، سبز و زرد است. جعبه سبز از جمله حمایتهایی است که به شرط عدم انحراف تجاری و یا حداقل تأثیر در انحراف تجاری عمدتاً از تعهدات کاهشی معاف است . هدف این مقاله شناسایی و تحلیل این نوع حمایتها و ارائه رهنمودهایی برای حمایت از جامعه روستایی در قالب این گروه است. روش انجام تحقیق از نوع تحلیل محتواست؛ بدین ترتیب که بهمنظور دستیابی به هدف، اسناد 38 عضو سازمان تجارت جهانی که دارای جعبه سبز بودند، مورد مطالعه قرار گرفتند و در نهایت 17 عضو برای تحلیل نهایی انتخاب شدند. نتایج نشان میدهد که کمک به پروژههای آبیاری و آب روستایی، حمایت از کسبوکارهای کوچک روستایی، حمایت از تعاونیهای روستایی و کمک به صنایع روستایی به وفور در جعبه سبز اعضا مشاهده میشود. همچنین پرداختهای مربوط به جبران بلایای طبیعی (خشکسالیها، سیل و طوفان) به عنوان ابزار حمایتی بستگی به شرایط زمان و مکان بسیاری از اعضا دارد.