نوین پارادایم توسعۀ درون‌زای روستایی: یک تحلیل موضوعی

مختاری کرچگانی, علی; توکلی, مرتضی; پورطاهری, مهدی

doi:10.22059/jrur.2024.367453.1880

نوین پارادایم توسعۀ درون‌زای روستایی: یک تحلیل موضوعی

نوع مقاله : مقاله برگرفته از پایان نامه

نویسندگان

¹ دانشجوی دکتری، گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس تهران، ایران.

² گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس تهران، ایران

³ استاد، گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه تربیت مدرس تهران، ایران

10.22059/jrur.2024.367453.1880

چکیده

پارادایم توسعه درون‌زای روستایی یکی از جدیدترین ایده‌های فلسفی است که توانسته بخش مهمی از مطالعات روستایی را به خود اختصاص دهد. بااین‌حال، هنوز درک عمیقی از جنبه‌های مختلف این پارادایم جدید وجود ندارد. هدف از این مطالعه بررسی جنبه‌های مختلف پارادایمیک توسعه روستایی نئودرون‌زا است. به‌نحوی‌که این مقاله به تکمیل روایت‌های موجود پیرامون پارادایم نوظهور می‌پردازد. این مطالعه به مرور سیستماتیک و تحلیل موضوعی 47 متن با استفاده از دستورالعمل PRISMA پرداخته است. بررسی این متون منجر به شناسایی 4 موضوع اصلی و 18 موضوع فرعی شد. نتایج نشان می‌دهد که بخش قابل‌توجهی از ادبیات توسعه درون‌زای جدید روستایی در اروپا تولیدشده است. محوریت اصلی مطالعات، موضوعات هستی‌شناسی برساختی و معرفت‌شناسی پیوندی را پوشش می‌دهند و مطالعات کمتر به اخلاقیات و پراکسیس فرایندی – ارتباطی پرداخته‌اند. نتایج موضوعی نشان می‌دهد که پارادایم توسعه درون‌زای جدید روستایی از لحاظ مشخصات پارادایمیک از دو پارادایم قبلی توسعه برون‌زا و توسعه درون‌زا عبور کرده است. مهم‌ترین درس آموزه این پارادایم را می‌توان گفت که در نظر گرفتن تأثیر متقابل بین بازیگران محلی، نهادها و نیروهای خارجی درون شبکه‌ها در شکل‌گیری سیاست‌های توسعه روستایی است که می‌تواند درک عمیق‌تری از فرآیند توسعه روستایی برای ما به ارمغان بیاورد. بااین‌حال، به‌کارگیری این پارادایم جدید مستلزم بررسی دقیق ویژگی‌ها و پویایی‌های منحصربه‌فرد هر منطقه روستایی است.

کلیدواژه‌ها