سنجش پایداری نظام های بهره برداری در روستاهای استان چهارمحال و بختیاری

نوع مقاله : مقاله برگرفته از پایان نامه

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه ریزی روستایی،دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی،دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

2 دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی،دانشگاه اصفهان، اصفهان،ایران.

3 دانشیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشکده علوم جغرافیایی و برنامه ریزی،دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.

10.22059/jrur.2024.368800.1889

چکیده

یکی از مباحث اصلی در توسعه بخش کشاورزی الگوی نظام‌های بهره‌برداری می باشد. با رشد روزافزون جمعیت، نیاز به مواد غذایی بیشتر می شود، در این وضعیت برای تأمین غذا و خودکفایی کشاورزی باید به یکی از مسائل بنیادی کشاورزی، یعنی نظام های بهره‌برداری، توجه خاصی مبذول شود. به همین منظور هدف از این پژوهش ، سنجش پایداری نظام های بهره برداری در استان چهارمحال و بختیاری می باشد. جامعه آماری پژوهش مورد نظر را بهره برداران خرد دهقانی و تعاونی تولید روستایی استان چهارمحال و بختیاری تشکیل داده اند. با توجه به گستردگی جامعه آماری حجم نمونه تحقیق با استفاده از فرمول کوکران در مجموع، 750 بهره بردار بود. به منظور مقایسه دو نظام بهره برداری حجم نمونه در نظام بهره برداری خرد دهقانی 380 و تعاونی تولید370بهره بردار تعیین شد. ابزار اصلی تحقیق پرسشنامه محقق ساخته است، که داده های آن توسط نرم افزار SPSS22 و مدل ویکور مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد، در نظام های بهره برداری تعاونی تولید تعداد 7 تعاونی از پایداری ،10 تعاونی نیمه پایدار و 4 تعاونی از ناپایدار برخوردارند. هم چنین در نظام بهره برداری خرد دهقانی در شهر فرخشهر و سامان این نظام پایدار، سودجان، شیخ شبان، بن، دستنا، بلداجی، فرادنبه، حیدری و آلونی نیمه پایدار و نافچ، شمس آباد، آورگان، گندمان، کنرک، امام قیس، دهنو، بهشت آباد، گهرو، تیشنیز و جونقان کاملا ناپایدار می باشند.

کلیدواژه‌ها

موضوعات



مقالات آماده انتشار، پذیرفته شده
انتشار آنلاین از تاریخ 24 فروردین 1403
  • تاریخ دریافت: 07 آذر 1402
  • تاریخ بازنگری: 27 اسفند 1402
  • تاریخ پذیرش: 15 فروردین 1403